Herkes çok gezmek istiyor, herkesin görmek istediği yerler, tanışmak istediği farklı insanlar var. Ama nedense bu yerler ekseriyetle deniz kıyısı, palmiye yamacı ya da kar kaplı ve sakin; insanlar ise bembeyaz, erkekse bombastikyakışıklıkırmızıyanaklı, kızsa sütgibipamukellinorveçli oluyor. İstisnası yok bunun.Bu kanıya nerden vardım? Çok blog gezdim, çok okudum, çok seyahat macerası dinledim, çok tv izledim. Farkına vardım ki kimse Afrika ve benzeri ''anası ağlayan'' coğrafyaları keşfetmek, orada farklı arkadaşlıklara yelken açmak istemiyor, kimse buraları siklemiyor, çok afedersiniz.
Yoksulluk, aç Afrikalı çocuk fotoğrafı da koydum ki, belki imana gelirsiniz diye. Bir de tersinden keşfedin anasını satıyım şu dünyayı.
5 yorum:
bu post itibariyle blogunuz beni madalyonun öteki yüzü ile tanıştırdı. çok teşekkür ederim postacı sana..
ben brezilya'nın kaos ve ölüm ve suç kokan sokaklarında da kaybolabilirim. anladım ki.
teşekkür ederim, bir yerde misyonum madalyonun öteki yüzünü göstermek, bardağın boş tarafını..
brezilya güzel bir başlangıç olur. intermadiate bangladeş, advanced için ise etiyopya'yı önerebilirim.
yediğin içtiğin senin olsun bize gördüklerini anlat diycem ama büyük ihtimalle pek bişi yiyemiyceksin. kendimi küreselleşmiş bi levent kırca gibi hissettim.
Ben yine fotoğrafa dikkat çekmek istiyorum. The Constant Gardener'dan (Devlet Bahçeli diye çevirebiliriz Türkçeye) bu foto, hemen anlarım.
böyle ciddi bir konuda şaka yapabilmen tüylerimi ürpertti
Yorum Gönder