Bugün otobüs bekliyorum, deli gibi kar yağıyor haliyle götüm donuyor, baktım yanımda bekleyen kız (duracak o kadar yer varken neden benim yanım acabaa) çıkardı fotoğraf makinasını o anları ölümsüzleştirmeye başladı. Böyle ağaçların altına geçiyor, makinayı yukarı doğru tutup, dallardaki karlarla puslu gökyüzünün melankolik birlikteliklerini şeyediyor. (buraya münasip fiil bulamadım) Şıp diye anladım, kesin blogu var oraya koyacak, altına da sentimental bir şeyler yazacak. Benim neyim eksik dedim ve kolları sıvadım.
Pek kullanmadığım bir fotoğraf makinam var. Eve vardığım gibi hemen ona sarıldım. Kaldırdım pencereyi yukarı, hemen benim karşı sokağın fotoğraflarını çekmeye başladım. Böyle dar bir sokak, kar yağıyor zaten, hafif bir ışık vuruyor oraya, gelen geçen az oluyor, illa spektaküler bir şeyler yakalarım diye düşündüm. Nitekim yakaladım da..
Turnayı gözünden vurmuştum. Tüm ortam karanlık, dar sokak çok hafif aydınlık, kar yağıyor, yalnız başına yürüyen bir de adam var. Yani hayat resmen ortayı yapmıştı, bana da voleyi vurmak kalıyordu. Yalnızlık de, üşüyen sokak de, şiir yaz, edebiyat yap. Her yola gelir.
Ama sonra dedim ki kendi kendime, lan kar yağmış işte, herif de yandaki tavernadan çıkmış evin yolunu bulmaya çalışıyor, sen de pencereye çıkmış mal gibi fotoğraf çekiyorsun. İçeri girdim biraz nutella yedim, portakal suyu patlattım, kendime geldim.
Dışardaysa üşüyen sokak yalnız adamın bastığı yerlerde ısınıyor, o gidince yalnız kalmaya devam ediyordu..
Pek kullanmadığım bir fotoğraf makinam var. Eve vardığım gibi hemen ona sarıldım. Kaldırdım pencereyi yukarı, hemen benim karşı sokağın fotoğraflarını çekmeye başladım. Böyle dar bir sokak, kar yağıyor zaten, hafif bir ışık vuruyor oraya, gelen geçen az oluyor, illa spektaküler bir şeyler yakalarım diye düşündüm. Nitekim yakaladım da..
Turnayı gözünden vurmuştum. Tüm ortam karanlık, dar sokak çok hafif aydınlık, kar yağıyor, yalnız başına yürüyen bir de adam var. Yani hayat resmen ortayı yapmıştı, bana da voleyi vurmak kalıyordu. Yalnızlık de, üşüyen sokak de, şiir yaz, edebiyat yap. Her yola gelir.
Ama sonra dedim ki kendi kendime, lan kar yağmış işte, herif de yandaki tavernadan çıkmış evin yolunu bulmaya çalışıyor, sen de pencereye çıkmış mal gibi fotoğraf çekiyorsun. İçeri girdim biraz nutella yedim, portakal suyu patlattım, kendime geldim.
Dışardaysa üşüyen sokak yalnız adamın bastığı yerlerde ısınıyor, o gidince yalnız kalmaya devam ediyordu..
5 yorum:
tavenalar kapalı değil miydi? bu işte bi yalnızlık olmalı dostum.
flaş kullanmışsın, olmamış :)
çok flaş bi fotoğraf olsun istedim
Merhaba :)
BIogunuzu keşfettim pek de sevdim.
Bu arada yazınızı okudum yer yer güldüm ancak cektiğiniz o poz hiç de fena değil =)
Bu aradao fotoğrafı ceken kız bir an ben olabilir miyim diye düşündüm =))
Görüşmek üzere..
Öncelikle sizi bu harkulade keşfinizden ötürü kutluyorum. Ancak yer yer değil sık sık gülmenizi salık veriyorum, böyle devamlı kopun okurken, o an içtiğiniz kahveyi monitöre püskürtün. Böyle olsun. Anlaştık? :)
Fotoğrafa gelince, gerçekten aklıma yazacak bir şeyler geldi, fotoğrafı da o hin fikirlerime alet ettim. Amaç değil araç yani. Hiç anlamam nasıl iyi çekilir filan. Zaten Melis de demiş, olmamış, flaş kullanmışsın diye. Ben de üstüne yersiz bi espri yapmışım, şimdi tekrar görünce utandım. Ama belki bundan sonra fotoğraf olayına sardırırım ve Ara Güler'in veliahtı olurum. Gerçekten bende bu potansiyel var, bana inanın.
Fotoğrafı çeken kız sen misin değil misin şimdi anlarız. İstemeden telefon görüşmesini de dinledim, ben direk babylon'a gelirim diyordu. Herhalde ordan evine dönünce de hemen fotoğraflarını pc'ye aktarmış, alkolün de yardımıyla altına yazdığı aşk dolu sıcacık şeylerle buzları eritmiştir. Ben öyle olduğunu düşünüyorum.
Teşekkürler bu arada.. :)
Yorum Gönder